Νύχια (Ονυχες)
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΝΥΧΙΩΝ
Τα νύχια, είναι κεράτινες πλάκες οι οποίες καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα της ραχιαίας επιφάνειας της τελευταίας φάλαγγας των δακτύλων χεριών και ποδιών. Κάθε νύχι έχει τετράπλευρο περίπου σχήμα, με δύο επιφάνειες, την έξω και την έσω, καθώς και τέσσερα χείλη.
Η έξω επιφάνεια και το πρόσθιο χείλος είναι ελεύθερα, ενώ η μέσα επιφάνεια συμφύεται με το δέρμα της ράχης της ονυχοφόρου φάλαγγας, που ονομάζεται κοίτη του νυχιού.
Το πίσω και τα πλάγια χείλη εισχωρούν σε ένα αυλάκι του δέρματος.
Στην περιοχή αυτή που ονομάζεται ονυχαία αύλακα και προς την επιφάνεια, ξεχωρίζει με μια πτυχή του δέρματος, το παρωνύχιο.
Το μέσο της ονυχαίας αύλακας, κατά το οποίο αυξάνεται το νύχι, ονομάζεται μήτρα του νυχιού.
Το χείλος του παρωνυχίου καλύπτει το νύχι σαν λεπτός κεράτινος υμένας και ονομάζεται επωνύχιο.
Κάθε νύχι αποτελείται από τρία μέρη: τη ρίζα ή ριζονύχιο, το σώμα και την κορυφή ή ελεύθερο άκρο.
Η ρίζα είναι λεπτή και μαλακή, μήκους 4-7 χλσμ. και βρίσκεται μέσα στην ονυχαία αύλακα. Συνήθως στον αντίχειρα, σπανιότερα στα άλλα δακτύλα, ένα τμήμα του ριζονυχίου προβάλλει μπροστά από το επωνύχιο σαν μια λευκωπή μηνοειδή ζώνη και ονομάζεται μηνίσκος ή ανατολή.
Το σώμα, μήκους 1-1,5 εκστμ. αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του νυχιού. Έχει ρόδινο χρώμα και στη ραχιαία επιφάνειά του διακρίνονται επιμήκεις γραμμώσεις. Η κορυφή ή ελεύθερο άκρο, προβάλλει από τη ράγα του δακτύλου και χωρίζεται απ’ αυτήν με ένα εγκάρσιο αυλάκι. Απ’ αυτό ξεκινά ο λεπτός υμένας, το υπωνύχιο, που καλύπτει την κάτω επιφάνεια της κορυφής του νυχιού.
ΑΓΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΕΥΡΑ ΤΟΥ ΝΥΧΙΟΥ
Στη ρίζα του νυχιού τα αγγεία σπανίζουν, ενώ κάτω απ’ το σώμα σχηματίζουν ένα πλούσιο δίκτυο. Εκεί παρατηρούνται σε αφθονία αρτηριδιο–φλεβιδικές αναστομώσεις που περιβάλλονται από λείες μυϊκές ίνες και νευρικές, το σύνολο των οποίων αποτελεί το χοριακό βώλο, χρήσιμο στη θερμορύθμιση. Τα νεύρα απολήγουν σε σπειράματα και οπτικά σωμάτια.
ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΥΧΙΟΥ
Τα νύχια είναι ημιδιαφανή κεράτινα πετάλια, τα οποία καλύπτουν την ραχιαία επιφάνεια των τελευταίων φαλαγγών των δακτύλων.
Το μεγαλύτερο μέρος της εσωτερικής τους επιφάνειας συμφύεται με το δέρμα της ραχιαίας επιφάνειας της ονυχοφόρου φάλαγγας, το οποίο ονομάζεται κοίτη του νυχιού. Κάθε νύχι εμφανίζει το ελεύθερο χείλος, το σώμα και τη ρίζα.
Η ρίζα εισχωρεί στην νυχιαία αύλακα, η οποία επιφανειακά καλύπτεται από πτυχή του δέρματος, το παρονύχιο ή περιονύχιο. Το ελεύθερο χείλος του παρανυχίου παρουσιάζει μια κεράτινη προέκταση, το επονύχιο.
Κάτω από τη ρίζα του νυχιού υπάρχει μια πάχυνση της στιβάδας του Malpighi, η μητρική ουσία του νυχιού. Αυτή εξασφαλίζει την ανάπτυξή του.
Κάτω από το ελεύθερο χείλος του νυχιού η κεράτινη στιβάδα του δέρματος παχύνεται και αποτελεί το υπονύχιο.
ΥΦΗ ΤΟΥ ΝΥΧΙΟΥ
Το νύχι αποτελείται, όπως και η επιδερμίδα, από κεράτινη και βλαστική στιβάδα. Η βλαστική στιβάδα αποτελείται μόνο από την βασική και την ακανθωτή στιβάδα. Η κερατίνη στιβάδα αποτελείται από κεράτινα πετάλια.
Κάτω από τη βλαστική στιβάδα βρίσκεται το χόριο της κοίτης του νυχιού. Προς την μητρική ουσία του νυχιού εμφανίζει ακανόνιστες θηλές, ενώ στην υπόλοιπη έκταση επιμήκεις ακρολογίες, παράλληλες προς τον μεγάλο άξονα του νυχιού.
Η αύξηση του ιστού γίνεται με πολλαπλασιασμό των κυττάρων της μητρικής ουσίας. Τα νέα κύτταρα κερατινοποιούνται βαθμιαία, αυξάνοντας το μήκος του νυχιού.
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΥΧΙΟΥ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΟΝΥΧΑΙΑΣ ΠΛΑΚΑΣ
Τα νύχια αντίθετα με τις τρίχες, αναπτύσσονται συνέχεια σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Η ταχύτητα ανάπτυξης της ονυχαίας πλάκας είναι μεγαλύτερη στα δάκτυλα των χεριών – περίπου 0,1 mm την ημέρα –, ενώ στα δάκτυλα των ποδιών η ταχύτητα είναι μειωμένη στο μισό ή στο ένα τρίτο περίπου.
Σύμφωνα με αυτά, η αντικατάσταση μιας ονυχαίας πλάκας στα χέρια απαιτεί χρονικό διάστημα 5-6 μηνών και στα πόδια 12-18μηνών.
Πολλοί είναι οι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την ταχύτητα ανάπτυξης. Στα παιδιά και τους εφήβους, στο δεξιό χέρι στους δεξιόχειρες,στους μακρύτερους δακτύλους, το καλοκαίρι, την ημέρα, στις εγκύους, σε όσους έχουν την κακή συνήθεια της ονυχοφαγίας, μετά από χειρουργική αφαίρεση αλλά και σε κάποιες παθήσεις όπως η ψωρίαση, η ανάπτυξη της ονυχαίας πλάκας είναι σημαντικά ταχύτερη.
Αντίθετα στους ηλικιωμένους, σε οξείες ιογενείς λοιμώξεις, σε αγγειακές ή νευρολογικές διαταραχές, κατά τη χορήγηση κυτταροστατικών ή σε περιπτώσεις υποσιτισμού, η ταχύτητα μειώνεται σημαντικά.